Παναγιώτης Κατσούρης
9-2-1998 ΚΑΤΣΟΥΡΗ ΖΕΙΣ..
Ο Παναγιώτης Κατσούρης είδε το νήμα της ζωής του να κόβεται το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου 1998. Λίγο πριν το μοιραίο αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην περιοχή της Θέρμης, ο Παναγιώτης έπαιζε ποδόσφαιρο σε γήπεδα «5Χ5».Ο Παναγιώτης Κατσούρης γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1976 και ήρθε στον ΠΑΟΚ από τη Νάουσα το καλοκαίρι του 1996. Μέλος της εθνικής ομάδας των ελπίδων ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα γι' αυτό και γρήγορα καθιερώθηκε στον ΠΑΟΚ με τη φανέλα του οποίου έκανε ντεμπούτο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος 1996-97. ΟΦΗ - ΠΑΟΚ 3-1 στις 8 Σεπτεμβρίου 1996, με προπονητή τον Σουηδό Gunder Bengtsson και συμπαίκτες τον σημερινό πρόεδρο της ΠΑΕ, Θόδωρο Ζαγοράκη, τον Ζήση Βρύζα, αλλά και τους: Μιχόπουλο, Τασιόπουλο, Αλεξίου, Ζαφειρίου, Πις, Τουρσουνίδη, Γ. Αναστασιάδη, Ζουμπούλη, Χάβο, Καπετανόπουλο, Ντιμκόφσκι.Η τελευταία του εμφάνιση με τη φανέλα του ΠΑΟΚ ήταν στις 25 Ιανουαρίου 1998 κατά σύμπτωση και πάλι εναντίον τυ ΟΦΗ, αυτή τη φορά μέσα στο γήπεδο της Τούμπας, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή για 12 λεπτά. Συνολικά με τον ΠΑΟΚ αγωνίστηκε σε 29 αγώνες Πρωταθλήματος, Κυπέλλου και Ευρώπης, πετυχαίνοντας 3 γκολ.Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του αδικοχαμένου Παναγιώτη Κατσούρη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή όντας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, διοργάνωσε το 1ο Τουρνουά Ποδοσφαίρου «Παναγιώτης Κατσούρης» από 13 έως 15 Απριλίου στο Αθλητικό Κέντρο Ατέρμων. ¨Ένα τουρνουά που θα συνεχιστεί και θα γίνει θεσμός για την οικογένεια του ΠΑΟΚ.
9-2-1998 ΚΑΤΣΟΥΡΗ ΖΕΙΣ..
Ο Παναγιώτης Κατσούρης είδε το νήμα της ζωής του να κόβεται το βράδυ της 9ης Φεβρουαρίου 1998. Λίγο πριν το μοιραίο αυτοκινητιστικό δυστύχημα στην περιοχή της Θέρμης, ο Παναγιώτης έπαιζε ποδόσφαιρο σε γήπεδα «5Χ5».
Ο Παναγιώτης Κατσούρης γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1976 και ήρθε στον ΠΑΟΚ από τη Νάουσα το καλοκαίρι του 1996. Μέλος της εθνικής ομάδας των ελπίδων ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα γι' αυτό και γρήγορα καθιερώθηκε στον ΠΑΟΚ με τη φανέλα του οποίου έκανε ντεμπούτο στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος 1996-97. ΟΦΗ - ΠΑΟΚ 3-1 στις 8 Σεπτεμβρίου 1996, με προπονητή τον Σουηδό Gunder Bengtsson και συμπαίκτες τον σημερινό πρόεδρο της ΠΑΕ, Θόδωρο Ζαγοράκη, τον Ζήση Βρύζα, αλλά και τους: Μιχόπουλο, Τασιόπουλο, Αλεξίου, Ζαφειρίου, Πις, Τουρσουνίδη, Γ. Αναστασιάδη, Ζουμπούλη, Χάβο, Καπετανόπουλο, Ντιμκόφσκι.
Η τελευταία του εμφάνιση με τη φανέλα του ΠΑΟΚ ήταν στις 25 Ιανουαρίου 1998 κατά σύμπτωση και πάλι εναντίον τυ ΟΦΗ, αυτή τη φορά μέσα στο γήπεδο της Τούμπας, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή για 12 λεπτά. Συνολικά με τον ΠΑΟΚ αγωνίστηκε σε 29 αγώνες Πρωταθλήματος, Κυπέλλου και Ευρώπης, πετυχαίνοντας 3 γκολ.
Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του αδικοχαμένου Παναγιώτη Κατσούρη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή όντας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, διοργάνωσε το 1ο Τουρνουά Ποδοσφαίρου «Παναγιώτης Κατσούρης» από 13 έως 15 Απριλίου στο Αθλητικό Κέντρο Ατέρμων. ¨Ένα τουρνουά που θα συνεχιστεί και θα γίνει θεσμός για την οικογένεια του ΠΑΟΚ.
4-10-1999
4-10-1999 Το χρονικό της τραγωδίας
Ο ΠΑΟΚ είχε μόλις αποσπάσει ισοπαλία από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με γκολ του Τζο Νάγκμπε στο 78 λεπτό και οι οπαδοί του αποχωρούσαν με το χαμόγελο στα χείλη από το ΟΑΚΑ. Όλα αυτά όμως, σταμάτησαν στις 4:30 τα χαράματα, δύο χιλιόμετρα μακριά από τα διόδια των Τεμπών. Το τουριστικό λεωφορείο της εταιρείας «Relax Travel» στο οποίο επενέβαιναν 77 οπαδοί του ΠΑΟΚ, συγκρούστηκε με διερχόμενο φορτηγάκι και ανατράπηκε πέφτοντας σε χαντάκι σκορπώντας το θάνατο σε φιλάθλους καθώς και στον οδηγό του δευτέρου οχήματος.
Λίγη ώρα νωρίτερα, στο Βελεστίνο έγινε στάση όπου αποβιβάστηκαν κάποιοι και σύμφωνα με τον οδηγό Κ. Μ. το λεωφορείο ανέλαβε να το οδηγήσει ο 19χρονος φαντάρος Γ. Ν. , γιος του ιδιοκτήτη του λεωφορείου. Δύο χιλιόμετρα πριν από τα διόδια Τεμπών, το λεωφορείο, προσπάθησε να προσπεράσει προπορευόμενο όχημα με αποτέλεσμα να βρεθεί στο αντίθετο ρεύμα και να συγκρουστεί με φορτηγό που κατευθυνόταν προς τη Λάρισα.
Από τα συντρίμμια του λεωφορείου ανασύρθηκαν νεκροί οι Χαράλαμπος Ζαπουνίδης 20 χρόνων, Δημήτριος Ανδρεαδάκης 25 χρόνων, Χριστίνα Τζιόβα 18 χρόνων, Αναστάσιος Θέμελης 22 χρόνων, Γεώργιος Γκανάτσιος 22 χρόνων, Κυριάκος Λαζαρίδης 17 χρόνων,, καθώς και Αστέριος Αγκζιώτης 68 χρόνων, ο οδηγός του μικρού φορτηγού που κατευθυνόταν προς τη Λάρισα.
Και οι έξι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ ήταν μέλη του Συνδέσμου Φίλων ΠΑΟΚ Κορδελιού, ένα προάστιο της Θεσσαλονίκης, που βίωσε στον μέγιστο βαθμό τον πόνο από τον τραγικό χαμό των φιλάθλων της ομάδας. Λίγα λεπτά μετά την μοιραία σύγκρουση, ενημερώνονται ο Γιώργος Μπατατούδης (πρόεδρος της ΠΑΕ) και ο Θανάσης Ακριβόπουλος (αντιπρόεδρος της ΠΑΕ), οι οποίοι με τη σειρά τους μεταφέρουν τα νέα σε όλη την οικογένεια του ΠΑΟΚ. Στη Λάρισα σπεύδει αμέσως ο Σταύρος Καλαφάτης για να συμπαρασταθεί στις οικογένειες των θυμάτων, αλλά και να συναντήσει τους υπόλοιπους εκδρομείς του ΠΑΟΚ που στάθμευσαν στα Τέμπη. Συνολικά τραυματίστηκαν 33 φίλοι του ΠΑΟΚ οι οποίοι και διακομίστηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.
Tα γραφεία της ΠAE κατακλύζονται από τηλεφωνήματα και τηλεγραφήματα. Μεταξύ άλλων τηλεγράφημα στέλνει ο σύνδεσμος φιλάθλων του Άρη, Super 3, που εκφράζει τα συλλυπητήριά του και δηλώνει ότι σε ένδειξη πένθους δεν θα κάνει τη ραδιοφωνική του εκπομπή.
Δηλώσεις των ανθρώπων της ομάδας
«Είμαι βαρύτατα συγκλονισμένος από την τραγωδία που έπληξε την οικογένειά μας. Τέτοιες ώρες η οδύνη είναι μεγάλη και κοινή για όλους μας, από τον πρόεδρο ως τον απλό φίλαθλο. Τέτοιες ώρες τα λόγια αποδεικνύονται ανίκανα να περιγράψουν τα συναισθήματα και είναι συνεπώς περιττά», λέει στη γραπτή του δήλωση ο Γιώργος Μπατατούδης, ενώ ο Θανάσης Ακριβόπουλος, διαβάζει μπροστά στα τηλεοπτικά συνεργεία που έσπευσαν στα Τέμπη, την ανακοίνωση της ΠAE, η οποία μιλά για την «απίστευτη τραγωδία» που ζουν, όλη η φίλαθλη Ελλάδα και ο ΠAΟK, για τη συμμετοχή στο πένθος, για «τη σωστή αντιμετώπιση από τα μέσα ενημέρωσης του γεγονότος, έτσι ώστε να αρμόζει στην τραγικότητα των στιγμών» κι ανακοινώνει την ανάληψη των εξόδων των κηδειών από την ΠAE.
Από νωρίς το πρωί με το άκουσμα της είδησης κόσμος πολύς μαζεύτηκε στη του Κορδελιού. Άνθρωποι όλων των ηλικιών. Νέα παιδιά, κορίτσια και αγόρια. Όλοι περίμεναν τα νεότερα και όλοι απεύχονταν να είναι τα ονόματα των δικών τους στον κατάλογο των νεκρών. Μέλη της διοίκησης του ΠΑΟΚ, οι κύριοι Ακριβόπουλος, Kαστανίδης (αντιπρόεδρος ΚΑΕ) και Γιδόπουλος (γενικός αρχηγός ΠΑΟΚ) σπεύδουν το επόμενο πρωί στο Κορδελιό, το σύνδεσμο που έκανε την για να εκφράσουν τα συλλυπητήρια. Την ίδια ώρα φτάνει στο Κορδελιό και ο Σπύρος Μαραγκός με τη γυναίκα του. για να συμπαρασταθούν στους σοκαρισμένους φίλους της ομάδας.
«Ήταν δικά μας παιδιά και θρηνούμε γι' αυτά», δήλωσε ο πρόεδρος της ΚΑΕ, Απόστολος Αλεξόπουλος, ενώ ο Θανάσης Κατσαρής τόνισε: «Μια τραγική Δευτέρα μετά από ένα χαρούμενο Σαββατοκύριακο. Είναι ημέρα οδύνης για όλους μας. Ήταν παιδιά της οικογένειάς μας»
Ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ κ. Θανάσης Ακριβόπουλος, μιλώντας στους εκπροσώπους του Τύπου τονίζει: «Ζούμε τις τραγικότερες στιγμές της ιστορίας του συλλόγου»
Ο Στράτος Γιδόπουλος προσπάθησε να σκεφτεί την επόμενη μέρα. «Σήμερα δεν είναι ώρα να μιλάμε για υπευθύνους. Σήμερα είναι μέρα πένθους. Θεωρώ όμως απαράδεκτο να μην υπάρχει δεύτερος οδηγός σε ένα λεωφορείο που διανύει πεντακόσια χιλιόμετρα, κάθεται τρεις ώρες στην Αθήνα και γυρίζει άλλα πεντακόσια χιλιόμετρα, με τον ίδιο οδηγό».
Ο πρόεδρος του συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ Διοικητηρίου, κ. Ιορδάνης Μελετλίδης λίγες ώρες μετά το περαστικό δήλωνε: «Όταν γυρίζουμε από την Αθήνα, δεν μας αφήνουν να σταματήσουμε πουθενά για ξεκούραση. Πώς μπορεί ο οδηγός να οδηγήσει πεντακόσια χιλιόμετρα χωρίς ξεκούραση; Είναι θαύμα που δεν θρηνήσαμε και άλλα θύματα εδώ και τόσα χρόνια».
Το κατά πόσο εισακούστηκαν τα λόγια τους, σας αφήνουμε να το κρίνετε εσείς…
Δηλώσεις των φίλων της ομάδας που επέζησαν της σύγκρουσης.
«Κοιμόμασταν όλοι. Δεν καταλάβαμε τίποτα. Μόλις ντεραπάρισε το λεωφορείο ξυπνήσαμε και προσπαθήσαμε να συνειδητοποιήσουμε τι είχε συμβεί. Έπειτα από ώρα είδαμε τα συντρίμμια από το φορτηγάκι...».
«’Ήμασταν τυχεροί που καθόμασταν στο κάτω μέρος. Αλλιώς μπορεί να είχαμε και εμείς την ίδια κατάληξη...».
«Δεν καταλάβαμε τι έγινε. Όλοι σχεδόν κοιμόμασταν και ξυπνήσαμε από τον θόρυβο της σύγκρουσης και από τα σπασμένα τζάμια που νιώθαμε να πέφτουν πάνω μας. Δεν μπορέσαμε, όσοι τουλάχιστον ήμασταν στον επάνω όροφο, να δούμε τίποτα ούτε ποιος οδηγούσε. Ακούσαμε μόνο ότι οδηγούσε ο γιος του ιδιοκτήτη…»
«Στα συντρίμμια του λεωφορείου επικράτησε πανικός, άνθρωποι καλούσαν σε βοήθεια, άλλοι έψαχναν να βρουν τους δικούς τους να δουν σε τι κατάσταση είναι...»
Ποιοι ευθύνονται;
Τι σημασία έχει στην πραγματικότητα. Τα παιδιά που χάθηκαν δεν θα γυρίσουν πίσω. Μήπως επτά χρόνια μετά, άρχισαν να λαμβάνονται σοβαρά μέτρα για τις εκδρομές των οργανωμένων; Μήπως σταμάτησαν τα λεωφορεία να οδηγούνται από ανθρώπους που κάνουν δύο επτάωρα ταξίδια (από και προς την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη, ανά περίπτωση) με διάλλειμα τρεις ώρες, παραβιάζοντας κάθε επαγγελματικό, αλλά και βιολογικό ωράριο; Μήπως έπαψαν να αντιμετωπίζονται οι οργανωμένοι σε «μαντρωμένα» ζώα; Μήπως έπαψαν να θεωρούνται αυτού του είδους οι εκδρομές ως η χαρά του τοξικομανή; Ειπώθηκαν πολλά, γράφτηκαν ακόμα περισσότερα όμως το επιμύθιο είναι πάντα το ίδιο: Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πάτρα, Λάρισα, Ηράκλειο, να εύχεσαι να είναι βραχύς ο δρόμος.
------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------
Κωνσταντινίδης «Παππούλης» Ιδρυτής ΣΦ ΠΑΟΚ Αθηνών Πανελλήνιος. Ανάλυση και απόψεις του για την ιδέα του ΠΑΟΚ
Σίγουρα απαιτείται μεγάλη τόλμη και πολύ κουράγιο για να προχωρήσει κανείς στην ίδρυση ενός συνδέσμου επί δικτατορικού καθεστώτος.
"Θέλει αρετή και τόλμη η" ελευθέρια", λέει ο Κάλβος. "Θέλει μεγάλο θάρρος να δηλώνεις ΠΑΟΚτσής στην Αθήνα", λέω εγώ. Η εποχή της ίδρυσης του Πανελληνίoυ Συνδέσμου Φίλων ΠΑΟΚ Αθηνών δεν ήταν η ιδανικότερη. Το 1970 δεν επιτρεπόταν η συνεύρεση περισσότερων από πέντε άτομα στον ίδιο χώρο, πόσο μάλλον η ίδρυση ενός συλλόγου βορειοελλαδίτικης ομάδας στο κέντρο της Αθήνας! Κυνηγητό και πόλεμος είναι τα μόνα που θυμάμαι από εκείνη την περίοδο, τότε που μπήκαν οι βάσεις για τη σημερινή κατάντια του αθλητικού χώρου, ο οποίος μαστίζεται από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, καταφέρνοντας έτσι να διώξει τον κόσμο από τα γήπεδα
Ένας ΠΑΟΚτσής, κάτοικος της Αθήνας. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό στη δύσκολη εποχή της μετακόμισής σας;
Η προσαρμογή μου στη ζωή της Αθήνας ήταν μια απίθανα ψυχοφθόρα διαδικασία, βλέποντας τα ΠΑΟΚτσάκια να υποφέρουν τα πάνδεινα από τους ντόπιους «φίλαθλους». Σαν ΠΑΟΚτσής βρήκα το κουράγιο να αντιταχθώ στην αδικία, έχοντας σαν όπλο την αγάπη μου για το Δικέφαλο και τη βοήθεια λίγων εκλεκτών φίλων που συμμερίζονταν αυτή μου την αγάπη. Μένω στην Αθήνα εδώ και τριάντα πέντε χρόνια, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είναι εδώ, αλλά η καρδιά μου είναι στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ.
Η προσαρμογή μου στη ζωή της Αθήνας ήταν μια απίθανα ψυχοφθόρα διαδικασία, βλέποντας τα ΠΑΟΚτσάκια να υποφέρουν τα πάνδεινα από τους ντόπιους «φίλαθλους». Σαν ΠΑΟΚτσής βρήκα το κουράγιο να αντιταχθώ στην αδικία, έχοντας σαν όπλο την αγάπη μου για το Δικέφαλο και τη βοήθεια λίγων εκλεκτών φίλων που συμμερίζονταν αυτή μου την αγάπη. Μένω στην Αθήνα εδώ και τριάντα πέντε χρόνια, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είναι εδώ, αλλά η καρδιά μου είναι στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ.
Η ιδέα της ίδρυσης ενός συνδέσμου του ΠΑΟΚ είναι αποτέλεσμα της μεγάλης αυτής αγάπης;
Σαφέστατα! Η μεγάλη αγάπη και οι ταλαιπωρίες που έβλεπα να περνούν οι ΠΑΟΚτσήδες επισκέπτες - εκδρομείς, μ' έκαναν να προχωρήσω στην ίδρυση του συνδέσμου, που τα πρώτα χρόνια λειτουργούσε σαν καταφύγιο για τους οπαδούς: μπορούσαν να περνούν τις ώρες τους εκεί μέσα, ορισμένες φορές και να κοιμηθούν, συχνά μοιραζόταν και συσσίτιο μη φανταστείς κάτι τρομερό, μπορεί να ήταν ένα πιατo φακές, γιατί οι οικονομικές δυνατότητες ήταν περιορισμένες, όμως πάντα υπήρχε κάτι. Ήταν μια παρηγοριά, μια ακτίνα φωτός στο σκοτάδι της χούντας
και της βίας στο χώρο του αθλητισμού. Κανονική άδεια λειτουργίάς μάς δόθηκε μετά την πτώση της δικτατορiας, αλλά ο πόλεμος δε σταμάτησε: Oι σύνδεσμοι που υπήρχαν τότε ήταν του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και του Απόλλωνα και οι συνδεσμίτες τους μας έκαναν επιθέσεις με πετροπόλεμο και μαχαιρώματα.
και της βίας στο χώρο του αθλητισμού. Κανονική άδεια λειτουργίάς μάς δόθηκε μετά την πτώση της δικτατορiας, αλλά ο πόλεμος δε σταμάτησε: Oι σύνδεσμοι που υπήρχαν τότε ήταν του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και του Απόλλωνα και οι συνδεσμίτες τους μας έκαναν επιθέσεις με πετροπόλεμο και μαχαιρώματα.
Θυμάστε κάποιο χαρακτηριστικό επεισόδιο;
Tι να πρωτοθυμηθώ... Τα περισσότερα από δεκαπέντε πούλμαν που ξεκινούσαν για τους αγώνες στην Τούμπα στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό, το θάνατο δύο παιδιών μας που μαχαιρώθηκαν σε μια συμπλοκή με αντιπάλους οπαδούς, τον πετροπόλεμο που δεχόμασταν στα μπλε λεωφορεία της Αθήνας, όταν επιστρέφαμε στα σπίτια μας μετά από ματς με τοπικές ομάδες,. Είναι τόσα πολλά που θα έπρεπε να γραφτούν τόμοι ολόκληροι. Σήμερα η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη, δεν υπάρχουν αυτές οι έντονες αντιδράσεις, η αστυνομία δεν ενεργεί απροκάλυπτα υπέρ των αθηναϊκών ομάδων (ή τουλάχιστον όχι σε μεγάλο βαθμό), ο κόσμος έχει καταλάβει το μεγάλο κοινωνικό έργο που προσφέρει ο σύνδεσμος.Δηλαδή;
Τι να αναφέρω πρώτο... Εδώ και πολλά χρόνια ιδρύσαμε και συντηρούμε τράπεζα αίματος – μάλιστα μας έχει ζητηθεί ποσότητα αίματος από τον Ερυθρό Σταυρό - και λειτουργώντας εντελώς ανθρώπινα έχουμε δώσει αίμα σε οπαδούς αντίπαλων ομάδων... Ακόμη, παρέχουμε κατάλυμα και όποιου είδους βοήθεια-χρειασθεί σε ΠΑΟΚτσήδες που έρχονται στα γραφεία μας και αν χρειασθεί φροντίζουμε να βρούμε δουλειά στους άνεργους συνδεσμίτες με τις γνωριμίες που έχουμε.
Σημαντικό είναι επίσης ότι με λαχειοφόρο αγορά ξεκινήσαμε τη δημιουργία βιβλιοθήκης και φροντίζουμε να τη συντηρούμε και να την ανανεώνουμε, με στόχο την επιμόρφωση και την υγιή εκμετάλλευση του ελεύθερου χρόνου μας... Σίγουρα είναι και άλλα πολλά που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή, γεγονός πάντως είναι ότι επιτελούμε κοινωνικό έργο κι αυτό από ένα σημείο και μετά αναγνωρίσθηκε απ' όλους.
Σημαντικό είναι επίσης ότι με λαχειοφόρο αγορά ξεκινήσαμε τη δημιουργία βιβλιοθήκης και φροντίζουμε να τη συντηρούμε και να την ανανεώνουμε, με στόχο την επιμόρφωση και την υγιή εκμετάλλευση του ελεύθερου χρόνου μας... Σίγουρα είναι και άλλα πολλά που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή, γεγονός πάντως είναι ότι επιτελούμε κοινωνικό έργο κι αυτό από ένα σημείο και μετά αναγνωρίσθηκε απ' όλους.
Εντυπωσιακό πράγματι. Δεχτήκατε βοήθεια από τις διοικήσεις του ΠΑΟΚ για όλα αυτά;
Ποτέ, ούτε από το ποδόσφαιρο ούτε από το μπάσκετ. Αδιαφορία σε όλα τα επίπεδα, τουλάχιστον μέχρι πολύ πρόσφατα. Πόσες φορές, θυμάμαι, που τρέχαμε με δικούς μας δικηγόρους να βγάλουμε παιδιά μας από τη φυλακή και η ΠΑΕ, ΚΑΕ έκανε πως δεν ξέρει τίποτα... Δε δεχτήκαμε καμιά βοήθεια ακόμη και σε περιπτώσεις που θα έβγαινε κερδισμένος ο ΠΑΟΚ, όπως η περίπτωση του διαμερίσματος όπου στεγάζεται ο σύνδεσμος τώρα. Είχα προτείνει στη διοίκηση να συμμετάσχει στην αγορά του, αποκτώντας έτσι ένα περιουσιακό στοιχείο που θα λειτουργούσε σαν υποκατάστημα της ΠΑΕ, στην πόλη όπου παίρνονται όλες οι σημαντικές για τον ελληνικό αθλητισμό αποφάσεις. Η απάντηση ήταν «Δεν ενδιαφερόμαστε!». Παγερή αδιαφορία, για ποιον όμως;
Δεν ενδιαφέρθηκαν για τον ΠΑΟΚ, για το σύλλογο που εκπροσωπούσαν και ισχυρίζονταν ότι αγαπούσαν και περίμεναν από εργαζόμενους, μισθοσυντήρητους ανθρώπους να φροντίσουν για την αύξηση της περιουσίας τους,μαθημενοι ίσως από το γήπεδο της Τούμπας που χτίστηκε με τον ιδρώτα και τις θυσίες των οπαδών... Τι να πω... Τώρα βεβαίως τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα κι ελπίζω να πάνε ακόμη περισσότερο μια και ο κ. Μπατατούδης είναι μέλος του συνδέσμου μας!Ζήσατε τα χρόνια της χρυσής ομάδας του ΠΑΟΚ μέσα από ένα πόστο απ' το οποίο φαντάζομαι γίνατε μάρτυρας πολλών δυσάρεστων επεισοδίων.
Δεν ενδιαφέρθηκαν για τον ΠΑΟΚ, για το σύλλογο που εκπροσωπούσαν και ισχυρίζονταν ότι αγαπούσαν και περίμεναν από εργαζόμενους, μισθοσυντήρητους ανθρώπους να φροντίσουν για την αύξηση της περιουσίας τους,μαθημενοι ίσως από το γήπεδο της Τούμπας που χτίστηκε με τον ιδρώτα και τις θυσίες των οπαδών... Τι να πω... Τώρα βεβαίως τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα κι ελπίζω να πάνε ακόμη περισσότερο μια και ο κ. Μπατατούδης είναι μέλος του συνδέσμου μας!Ζήσατε τα χρόνια της χρυσής ομάδας του ΠΑΟΚ μέσα από ένα πόστο απ' το οποίο φαντάζομαι γίνατε μάρτυρας πολλών δυσάρεστων επεισοδίων.
Υπήρχε ένα τρομερό μίσος για την ομάδα που ρεζίλευε τους πρωταθλητές, δεν τολμούσαμε να φωνάξουμε ΠΑΟΚ κι άρχιζε ο πετροπόλεμος. Για όποιον καταλαβαίνει την ελληνική πραγματικότητα, ο ΠΑΟΚ αντιπροσώπευε και συνεχίζει ως σήμερα να αντιπροσωπεύει τον κακό λύκο που απειλεί την τσέπη των κέντρων εξουσίας. Ποιος νομίζεις δεν αφήνει τον ΠΑΟΚ να βγει στο Champions Leαgue, οι φοβερές ικανότητες της ομάδας του Ολυμπιακού που εκπροσωπεί την Ελλάδα τρώγοντας τα μούτρα της στην Ευρώπη από τις πρώτες κιόλας πρώτες κιόλας αγωνιστικές; Αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα - δηλαδή αν ήταν μόνο θέμα ποδοσφαιρικής αξίας - νομίζω θα το δέχονταν όλες οι ομάδες,προσπαθώντας μόνο για τη βελτίωση των ικανοτήτων των παικτών τους και όχι των δημοσίων σχέσεών τους. Αλλά εδώ έχουμε έναν ανελέητο πόλεμο που έχει εξαπολυθεί από ΟΛΟΥΣ . τους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς της ελληνικής επικράτειας από τη Λαμία και νοτιότερα. Δυστυχώς η σαπίλα έχει βαθιές ρίζες, θα 'λεγα πως ξεκινάει από την αρχαιότητα και μέσω της βυζαντινής περιόδου έχει περάσει στην νεώτεpη ελληνική ιστορία που διδάσκονται τά παιδιά μας στο σχολείο. Η φιλoσoφια του ελληνικού κpάτους είναι του είδους «φάε οποίον μπορείς, μην αφήσεις κανένα να τολμήσει ν' αμβισβητήσει τα κεκτημένα σου». Και δυστυχώς αυτό το περνάνε στη νεολαία με νoμοθετικη θρασύτητα. Ποιος διαιτητής τόλμησε ποτέ να καταγράψει στο φυλλo αγώνος τη βρισιά «βούλγαροι» που ακούγεται σε φιλικά, επίσημα, τοπικά και διεθνή παιχνιδια και υποβιβάζει ολόκληρο το ελληνικό έθνος; Ποίος πουλάει το λεξικό του - καθ' όλα πλην ενός - εξαίρετου επιστήμονα κ. Μπαμπινιώτη στα ελληνόπουλα; Ποιος επισπεύδει τις ελληνοποιήσεις παικτών όπως ο Τσακαλίδης ας πούμε (ας μη με παρεξηγήσει ο συγκεκριμένος παίκτης παρακαλώ πολύ) και ποιος καταχωρεί τετρασέλιδα δημοσιεύματα σε περιπτώσεις όπως του Μπαζάρεβιτς, Ποιος δεν επέτρεψε στον Κόρφα να παίξει στην Εθνική Ομάδα, έχοντας όμως το δεδικασμένο σκάνδαλο Μπουμπλή / Ρότσα; Ποιος αγαπάει την Ελλάδα επιτέλους περισσότερο από την τσέπη του και ποιος θέλει να τη βλέπει να προοδεύει συνολικά;
Επιβεβαιώνετε με τα λόγια σας την χιλιοειπωμένη διαφορά Βορρά - Νότου.
Ασφαλώς. Κι αυτό δεν το λέω γιατί έτσι θέλω, αλλά γιατί το βλέπω και το βιώνω καθημερινά και να σου πω ένα πρόσφατο παράδειγμα: ένα πρωινό λίγες μέρες πριν το Πάσχα, είχε πέσει ομίχλη στον Πειραιά και για αρκετές ώρες δεν μπορούσαν να αποπλεύσουν τα πλοία απ' το λιμάνι. Σε τηλεοπτικό κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας, ρωτάει ο ρεπόρτερ έναν κάτοικο της περιοχής για το φαινόμενο της ομίχλης κι εκείνος απαντά «Τέτοια ομίχλη δεν θυμάμαι να είχαμε ποτέ, μπορεί στη Θεσσαλονίκη, ας πούμε, να είναι συνηθισμένοι σε τέτοια φαινόμενα, αλλά εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιο καιρό»! Και το ρεπορτάζ αυτό έγινε σε μεγάλο ιδιωτικό κανάλι για το μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων! Δεν είναι θέμα διαφοράς Βορρά - Νότου όπως φαίνεται, είναι κόντρα Ελλάδας - Θεσσαλoviκης, η οποία επιβάλλεται με κάθε τρόπο, με απώτερο στόχο την εθνική μετάλλαξη των Ελλήνων. Συνεχίζω με άλλο παράδειγμα: για πες μου, στη Θεσσαλονίκη υπάρχει άγαλμα του Θεόδωρου Koλoκoτρωνη έτσι δεν είναι;
Ναι, στην πλατεία ΧΑΝθ, στο κέντρο της πόλης.
Ε, ας πληροφορηθούν όλοι οι Έλληνες ΠΑΟΚτσήδες ότι στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους δεν υπάρχει άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ούτε καν μια προτομή για να τηρηθούν τα προσχήματα! Τον ήρωα Koλοκοτρωνη τον ξέρουμε εμείς οι Έλληνες, άντε να τον ξέρουν και οι Τούρκοι που τους πολέμησε... Το Μέγα Αλέξανδρο όμως τον ξέρει όλη η ανθρωπότητα, έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες γι' αυτόν, έχει μελετηθεί από τον επίσης Μεγάλο Ναπολέοντα, τον Τσώρτσιλ, το Ρόμμελ και η στρατηγική του ευφυΐα διδάσκεται στα πανεπιστήμια όλων των χωρών του κόσμου. Πρόσφατα έμαθα ότι θα γυριστεί και ταινία αμερικάνικης παραγωγής γι' αυτόν τον τρομερό Στρατηλάτη και δεν υπάρχει άγαλμά του στην Αθήνα, που επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Αλήθεια, αν ρωτήσει: κάποιος τουρίστας ή κάποιος προσκεκλημένος του κράτους γιατί συμβαίνει αυτό, τι θα του απαντήσουν; Oτι δεν είναι Έλληνας; Τελικά, ποιος δημιουργεί αυτή την περιβόητη «διαμάχη» ή «διαφορά» ή «πόλεμο» όπως θες πες; Να γιατί στο σύνδεσμο υπάρχει βιβλιοθήκη, να -γιατί φροντίζω ,όπως μπορώ – παρά τα χρόνια μου - να γίνονται κάποια πράγματα σωστά, όχι όπως τα λένε τα μέσα ενημερωσης, αλλά όπως αποδεικνύονται από τα γεγονότα.
Σίγουρα τα μέσα ενημέρωσης ασκούν μεγάλη επιρροή στον κόσμο.
Γιατί είναι εξουσία, γιατί συναποφασίζουν και συμπορεύονται με τις κρατικές επιλογές που παρέχουν το πολύ χρήμα. Και μια ανεξάντλητη πηγή δισεκατομμυρίων είναι ο αθλητισμός, όπου ο ΠΑΟΚ είναι πρωταγωνιστής κι έχει στήριγμα το μοναδικό κόσμο του. χρόνια τώρα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το ανεξέλεγκτο πάθος αυτού του λαού, το φοβερό σε ένταση συναίσθημά του...
Ήταν βέβαια και οι συγκυρίες τέτοιες (πολιτικές και κοινωνικές . επαναστατικές διαθέσεις) που βοήθησαν στη δημιουργία έντονων καταστάσεων, η βία στα γήπεδα όμως δεν ήταν αποκλειστικά ΠΑΟΚτσίδικο φαινόμενο, Φυσικά η ηγεσία του Νότου κατάφερνε πάντα να καταδικάζονται οι ασπρόμαυροι οπαδοί και να τιμωρείται η ομάδα για να μοιράζονται οι τίτλοι. τα δισεκατομμύρια δηλαδή - στα «δικά τους παιδιά».
Φέτος που αντιλήφθηκαν τη μεγάλη στροφή που έκανε ο κόσμος του ΠΑΟΚ και σταμάτησε να προκαλεί και να δημιουργεί επεισόδια τα χρειάστηκαν. Όλοι μαζί άρχισαν να προκαλούν μέσα από δημοσιεύματα με στημένες κριτικές ή μελέτες για το ΛΑΟ που αγαπάει την ομάδα του. ..Έσβησε «το καζάνι της Τούμπας» ο ένας, «ΠΑΟΚ πού είναι ο λαός σου;» ο άλλος, με στόχο το φιλότιμο του ΠΑΟΚτση, να ξεσηκωθεί, να προκαλέσει επεισόδια και τελικά να τιμωρηθεί η ομάδα. Κάτι πρέπει να γίνει τώρα που ο κόσμος ωρίμασε και στηρίζει έμπρακτα την ομάδα» - αυτό σκέφτονται τα μεγάλα κεφάλια του Νότου και ψάχνουν να βρουν τρόπο να προκαλέσουν ζημιά. Ο ΠΑΟΚ είναι ο φόβος και ο τρόμος του λεκανοπεδίου - φάνηκε άλλωστε από τις τουλάχιστον αστείες αποφάσεις των αθλητικών δικαστών να τιμωρείται ο ΠΑΟΚ για επεισόδια που δεν προκάλεσε, ενώ σε πολύ χειρότερες περιπτώσεις (τραυματισμοί - θάνατοι), οι ίδιοι δικαστές αθώωσαν (αν είναι δυνατόν!) τους δολοφόνους, με μοναδικό κριτήριο τη... νότια καταγωγή τους.Για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, χρειάζεται πολλή δουλειά.
Ήταν βέβαια και οι συγκυρίες τέτοιες (πολιτικές και κοινωνικές . επαναστατικές διαθέσεις) που βοήθησαν στη δημιουργία έντονων καταστάσεων, η βία στα γήπεδα όμως δεν ήταν αποκλειστικά ΠΑΟΚτσίδικο φαινόμενο, Φυσικά η ηγεσία του Νότου κατάφερνε πάντα να καταδικάζονται οι ασπρόμαυροι οπαδοί και να τιμωρείται η ομάδα για να μοιράζονται οι τίτλοι. τα δισεκατομμύρια δηλαδή - στα «δικά τους παιδιά».
Φέτος που αντιλήφθηκαν τη μεγάλη στροφή που έκανε ο κόσμος του ΠΑΟΚ και σταμάτησε να προκαλεί και να δημιουργεί επεισόδια τα χρειάστηκαν. Όλοι μαζί άρχισαν να προκαλούν μέσα από δημοσιεύματα με στημένες κριτικές ή μελέτες για το ΛΑΟ που αγαπάει την ομάδα του. ..Έσβησε «το καζάνι της Τούμπας» ο ένας, «ΠΑΟΚ πού είναι ο λαός σου;» ο άλλος, με στόχο το φιλότιμο του ΠΑΟΚτση, να ξεσηκωθεί, να προκαλέσει επεισόδια και τελικά να τιμωρηθεί η ομάδα. Κάτι πρέπει να γίνει τώρα που ο κόσμος ωρίμασε και στηρίζει έμπρακτα την ομάδα» - αυτό σκέφτονται τα μεγάλα κεφάλια του Νότου και ψάχνουν να βρουν τρόπο να προκαλέσουν ζημιά. Ο ΠΑΟΚ είναι ο φόβος και ο τρόμος του λεκανοπεδίου - φάνηκε άλλωστε από τις τουλάχιστον αστείες αποφάσεις των αθλητικών δικαστών να τιμωρείται ο ΠΑΟΚ για επεισόδια που δεν προκάλεσε, ενώ σε πολύ χειρότερες περιπτώσεις (τραυματισμοί - θάνατοι), οι ίδιοι δικαστές αθώωσαν (αν είναι δυνατόν!) τους δολοφόνους, με μοναδικό κριτήριο τη... νότια καταγωγή τους.Για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, χρειάζεται πολλή δουλειά.
Χρειάζεται προσεκτική δουλειά και ευσυνειδησία. 'Όταν στη δεκαετία του '70 και του '80 τα ναρκωτικά στους οπαδούς των ομάδων ήταν το μεγάλο πρόβλημα, ο σύνδεομος μας οργάνωνε κατά καιρoύς σεμινάρια με εισηγητές πανεπιστημιακούς καθηγητές και γιατρούς, προτείνοντας λύσεις και βοηθώντας έμπρακτα τα νέα παιδιά που λόγω ηλικίας είναι περισσότερο ευαίσθητα στις κοινωνικές προκλήσεις. Υπήρχε θέληση και καλή διάθεση για να βοηθηθούν πρόσωπα και να βελτιωθούν καταστάσεις, χαρακτηριστικά που διακρίνω ότι λείπουν από την ελληνική πραγματικότητα. Ο ελληνικός λαός λέει «Δεν υπάρχει δεν μπορώ αλλά υπάρχει δε θέλω», το ελληνικό κράτος όμως φροντίζει να εφευρίσκει τεχνάσματα για να δικαιολογεί την απραξία του. Ο Μητρόπουλος απαγόρεψε τις μετακινήσεις για να καταπολεμήσει τη βία, γνωρίζοντας ότι οι ΠΑΟΚτσήδες έχουν το ρεκόρ μετακινήσεων, ο Μητρόπουλος θα αφαιρέσει καθίσματα από το Ναό, γνωρίζοντας ότι οι ΠΑΟΚτσήδες είναι ο δωδέκατος παίκτης, ο Μητρόπουλος θα βάλει αστυνομικούς στις κερκίδες, γνωρίζοντας ότι το ΠΑΟΚτοίδικο συναίσθημα θα αντιδράσει και η ΕΠΑΕ που αποτελείται από εκπροσώπους του Νότου παρακολουθεί τα συμβαίνοντα τρίβοντας τα χέρια της με ικανοποίηση: ένας ακόμη επίσημα θεωρημένος τρόπος να πολεμηθεί ο ΠΑΟΚ.
Όλα θα πάνε καλά στο τέλος...
Δε θα πάνε - θα τα πάμε εμείς!
20-7-2010 ΦΙΛΙΠΠ!
Ένα τραγικό συμβάν έλαβε χώρα την Τρίτη 20 Ιουλίου στην πόλη του Άμστερνταμ, την πόλη που σε μια εβδομάδα θα κατακλυστεί από χιλιάδες οπαδούς του ΠΑΟΚ. Ο 47χρονος συνοπαδός μας Filipp Grammatikos που ζούσε στο Άμστερνταμ, κατά τη διάρκεια της πορείας του με τελικό προορισμό το σημείο από το οποίο θα προμηθευόταν εισιτήρια του αγώνα της αγαπημένης του ομάδας με τον Άγιαξ βρήκε τραγικό θάνατο από ένα ταξί που πέρασε με κόκκινο. Ο Φίλιππος μέχρι και χθες το βράδυ επικοινωνούσε με Συντάκτη του fcpaok.gr και που θα φιλοξενούσε στην πόλη του Άμστερνταμ για τον αγώνα του ΠΑΟΚ. Τις τελευταίες μέρες, έτρεχε συνεχώς για να βοηθήσει ακόμα περισσότερους οπαδούς του ΠΑΟΚ για να μπορέσουν να δουν τον αγώνα..
Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να κατανοήσει o ανθρώπινος νους το συγκεκριμένο δραματικό συμβάν και την απώλεια ενός νέου ανθρώπου, την ώρα που μέσα στην τρελή χαρά από το αποτέλεσμα της κλήρωσης και το ότι θα έβλεπε σύντομα την ΠΑΟΚΑΡΑ στην πόλη του, πήγαινε να προμηθευτεί αρκετά εισιτήρια για να βοηθήσει και πολλά αδέρφια που θα ερχόντουσαν από την Ελλάδα.
FILIPP ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΟΚΤΣΗΣ!
